Het zit er bijna op. Morgen rijden we vanuit Awassa naar Addis Abeba en vliegen pas  in de nacht van dinsdag op woensdag terug naar Brussel.

In 2014 maakte ik een 5-6 weken lange reis in een overlandtruc met Nomad Adventure Travel door Oost Afrika: Zambia, Malawi, Tanzania, Kenya en Uganda. Ethiopie grenst aan Kenya, maar dit land kun je totaal niet vergelijken met de landen in Oost Afrika. Het is veel minder ‘ Afrika’. Dat horen de Ethiopiers overigens graag want Ethiopie is volgens hun ook geen Afrika. 

Het land is groot en de infrastructuur is slecht en soms zelfs zeer slecht. . Dat leidde voor ons tot lange reisdagen.We hebben nog maar een kleie stukje van dit land bezocht.  Als je uitrekent, hebben we in totaal (inclusief de vliegreizen) 18 reisdagen gehad. Dan blijven er slechts 11 echte dagen over om ergens te zijn. Nou was het programma op een aantal reisdagen zodanig dat je bij aankomst al direct ‘een activiteit’ had.  We hadden dus  steeds een zeer intensief programma. Het reizen over slechte wegen en met name in het zuiden in de hitte, leidt tot pittige dagen. Mogelijk daardoor hebben we de laatste weken een karrevracht aan zieken gehad. Dat varieert van mensen die constant diarre hebben, tot keelpijn en griep. Tot vandaag behoorde ik tot de ‘  drie sterken’ die niets mankeerden. Uiteindelijk ben ik ook aangestoken. Het valt wel mee met mij en ik hoop met wat rust en voorzichtig doen het na vannacht weer onder controle te hebben. Wel fijn om niet met koorts het vliegtuig in te gaan.

Ethiopie is een straatarm land. De armoede is schrijnend en zodra je ergens stopt wordt er direct om geld gevraagd. Het schijnt dat 70-80% van de bevolking onder de armoedegrens zit. 

Ethiopie is ook zonder meer een smerig land, nog afgezien van de stof die overal tot doordringt in deze droge periode. Onderhoud wordt nietr gepleegd, schoonmaken is alleen in de echt betere hotels het geval. Dat houdt in dat de hgygiene ook erg te wensen overlaat. Dat draagt ook zeker bij aan alle zieken in onze groep.

Na al het geklaag: ik had deze reis niet willen missen. Het is een ervaring waarvoor ik nog een flinke tijd nodig zal hebben om alle indrukken te verwerken. Dit was reizen en geen vakantie.

Sawadee rekent deze reis tot de categorie ‘ zwaar’ met ‘ laag comfort’. Dat laatste is absoluut waar. De zwaarte viel me overigens best mee. 

Iedereen bedankt voor de grote hoeveelheid reacties op mijn weblog. Dat inspireert me de volgende keer  weer een weblog bij te houden.

Juiile hebben nog wat foto’s tegoed. Dat ga ik vandaag niet meer doen. Even een rustmoment om te herstellen.