Donderdag 17 en vrijdag 18 januari:

In twee etappes gaan we vanuit het zuiden terug naar het noorden van Ethiopie.

Vanuit Jinka volgen we tot aan Konso dezelfde weg terug van enkele dagen geleden toen we vanuit Konso vertrokken. Onderweg een korte stop bij de markt in het stadje Key Afer. Lunchen doen we in ons bekende hotel in Konso, daarna rijden we door naar Yabello. Daar overnachten we in het slechtste hotel tijdens deze reis. Alles is slecht; de kamer smerig dus met kakkerlakken, de bedden slecht, het eten voldoet niet aan minimale kwaliteitseisen. De vorige groep van Sawadee die we een week geleden in Arbe Minch tegenkwamen, had ons al gewaarschuwd. Het blijkt overigens nog het beste te zijn dat Yabello rijk is aan hotels. Yabello ligt nog steeds in het zuiden. We zijn eigenlijk een stuk naar het oosten opgeschoven.

Vrijdag vertrekken we om half 8 dan voor een rit van ca 250 km echt naar het koelere noorden. Het wordt een lange dag met een memorabel einde. Het eerste stuk weg is prima nieuw asfalt. Het tweede deel heet dan ‘road under construction’. Inderdaad wordt er onder leiding van Chinezen op verschillende stukken aan de weg gewerkt. Er zijn ook hele stukken waar niets gebeurt en je over hobbelige en onverharde stukken rijdt. De ramen moeten dan dicht vanwege de stofwolken war je soms nauwelijks doorheen kunt kijken. Er wonen ‘gewoon’ veel mensen langs deze stoffige wegen in schamele onderkomens. Dat stof dringt overal in door. Soms proberen ze dat tegen te houden met een stuk plastic voor de ingang.

We krijgen ook te maken met ‘ pech onderweg’. Bij een van de auto’s raakt de motor oververhit. Koelen dus met water; niet met koelvloeistof. Een andere auto krijgt een lekke band. De chauffeurs zijn echt een team en helpen elkaar bij dit soort problemen.

Door de slechte wegen en de probleempjes met de auto’s rijden we pas tegen half 6 Yirgalem binnen. Dat is nou precies het tijdstip waarop in alle orthodox christelijke plekken in Ethiiopie zo ongeveer de processies beginnen ter ere van Timkat (zie Gondar). We lopen dus vast aan de achterkant van de processie. De auto’s moeten daar gewoon achterblijven. Dat biedt ons de mogelijkheid ons te mengen tussen de zingende massa mensen in de processie. Een geweldige ervaring, die we zonder ‘pech onderweg’ waren misgelopen.

Om 7 uur komen we dan aan bij de schitterende Aregash lodge. We slapen daar in zeer comfotabele zogenaamde tukuls, gebouwd in traditionele stijl. Het eten is hier voortreffelijk. De ingredienten komen grotendeels uit eigen tuin. Een groter contrast met ons hotel gisteren is nauwelijks denkbaar.